Mutfak Cadısı -Annette Blair-

Son dönemlerde okuduğum en beceriksizce yazılmış kitaplardan biri kitabın başından sonuna kadar yazar hakkındaki kanım değişmedi 16-17 yaşlarında bir ergen tarafından yazılmış sanki hemen hemen her iki sayfada bir müstehcen olaylar ve hayaller bende bu düşünceyi iyice kuvvetlendirdi aşk romanlarını severim ama fazla aşk bayıyor ayrıca bazı olaylar gerçekten çok abartılıydı bir örnek vermek gerekirse yumurta savaşı yapıyorlar adam yumurtayı atıyor kadının alnında patlıyor ve kahkahalarla gülüyorlar yumurta benim bildiğim kırılgan birşey olsada öyle alına çarpıp kırılacak birşey değil ya da çarpıp kırılsa bile hasar verir en azından ayrıca öyle cadılıkla pek ilgisi olmayan bir kitap konuya gelecek olursam eşinden boşanmış bir baba ve çok çekici olarak anlatılan alt komşusu zaman zaman oğluna bakmaya başlar adam bir televizyon kanalında çalışmaktadır ve çocuğuna bakması karşılığında kıza iş bulacağına söz verir yemek yapmayı hiç bilmeyen kız yemek programı sunmaya başlar bir sürü sakarlıklar falan filan yok yok sevemedim bu kitabı :(
Kapak yazısı aşağıda :

Yakın döneme dek cadılık davalarıyla modern zamanları tersine çeviren Salem kenti, bu kez, kötülük yapan, insanları şeytana yaklaştıran, cazibesine karşı konulmaz cadılarının yerine, insanı yine büyüleyen, ama yaşama da bağlayan tatlı cadılar çıkarıyor karşımıza.

Mutfak Cadısı'nda, Salem'in en çekici mutfak cadısı olan, ancak yemek yapmayı bilmeyen genç bir kadının güzelliğiyle erkekleri nasıl büyülediğine tanık oluyoruz. Mutfakta yemek yerine aşk pişiren Melody'nin kendini yeniden var edişini, parçalanmış bir aileden yarattığı mutluluğu ve kadın cinselliğini keşfini canlı, kıvrak ve büyüleyen bir dille izliyoruz.

Sayfalar arasında yer yer artan heyecana kapılıp, bir an, "Büyü gerçekten var mı?" diye sormadan edemiyor insan.